Description
Gospodarstwo rolne Uniwersytetu Aeres w Dronten (Holandia) prowadzi projekt, który ma na celu maksymalizację produkcji mleka w oparciu o pastwiskowe żywienie krów. Gospodarstwo wypracowało własny niskonakładowy system wypasu dawkowanego o długim sezonie pastwiskowym (240 dni w roku). Zwierzęta wypasane są na pastwisku z dominacją w runi traw i dodatkiem koniczyn oraz utrzymywane w systemie sezonowych wycieleń w okresie wiosennym tak, aby zsynchronizować zapotrzebowanie stada na paszę z okresem intensywnego wzrostu runi. System ten jest odmienny od powszechnej praktyki w Holandii, która obejmuje głównie przebywanie stada przez określony czas na pastwisku oraz dodatkowe żywienie paszami konserwowanymi i treściwymi. System był analizowany przez naukowców oraz praktyków. Mocnymi stronami systemu są: wysoki poziom wykorzystania runi pastwiskowej przy jednocześnie niskich kosztach żywienia i mechanizacji. Słabymi stronami systemu są: duży nakład czasu pracy na prowadzenie wypasu dawkowanego, trudności ze znalezieniem wykwalifikowanych pracowników, silne zniszczenie darni po wypasie i jej narażenie na działanie czynników zewnętrznych, trudności z szybkim wprowadzeniem w miejsce pastwiska innych dochodowych upraw. System niesie ze sobą również inne możliwości i zagrożenia. Jedną z szans może być zwiększenie bioróżnorodności pastwisk włączając w ich skład botaniczny zioła a wyprodukowane mleko na bazie takiej paszy może być sprzedane na rynku jako produkt o podwyższonej jakości, bardziej ceniony przez konsumentów. Potencjalnym problemem może być narażenie zdrowia zwierząt (możliwość zarażenia pasożytami) oraz brak uregulowań prawnych, który ze względu na niewielką popularność tego systemu może napotkać na pewne bariery w praktyce rolniczej. Problemem jest również wysoki poziom mocznika w mleku pojawiający się późnym latem.
Przedstawiony system wymaga szeregu ulepszeń: skrócenia okresu wycieleń, obniżenia poziomu mocznika poprzez dodatek siana lub słomy do dawki pokarmowej w okresie późnego lata, zmniejszenia nakładów pracy (np. montaż automatycznych bram pomiędzy kwaterami) oraz zwiększenia świadomości społecznej na temat korzyści płynących z wypasu bydła poprzez jego eksponowanie i tworzenie pastwisk trawiasto-ziołowych w okolicy zabudowań lokalnej społeczności.
