Description
Aeres Farms in Dronten in Nederland richt zich op een maximale melkproductie uit weidegras. Er wordt gewerkt met een lage kosten systeem met een lang weideseizoen (240 dagen per jaar), gebruik van grasklaver, stripgrazen en een voorjaarsafkalvende veestapel om de energiebehoefte van de melkveestapel af te stemmen op de groei van het gras. Dit systeem is heel anders dan het gangbare Nederlandse systeem dat beperkte beweiding combineert met bijvoeding.
Het systeem van Aeres Farms is geanalyseerd door een groep mensen afkomstig uit de praktijk en wetenschappers. De belangrijkste sterke punten van het systeem zijn: hoog grasgebruik, lage voerkosten en lage machinekosten. De belangrijkste zwakke punten zijn: veel arbeid benodigd voor stripgrazen, minder makkelijk overdraagbaar op werknemers, open graszode, geen opties voor vruchtwisseling met zeer rendabele akkerbouwgewassen. Kansen zijn het vergroten van de biodiversiteit door kruiden in het grasland op te nemen en de melk apart op de markt te brengen, aangezien dit soort extensieve systemen door de samenleving worden gewaardeerd. Bedreigingen zijn diergezondheid (wormen) en regelgeving omdat dit niet het gebruikelijke systeem is en niet in alle regelgeving past. Bovendien is het ureumgehalte van de melk in de nazomer te hoog.
De groep adviseerde het systeem verder te verbeteren door de afkalftijd te verkorten, het ureumgehalte in de nazomer te verlagen door het rantsoen aan te vullen met hooi of tarwe, de benodigde arbeid te verminderen (bijvoorbeeld door het gebruik van automatische poortopeners) en de waarde voor de samenleving te verhogen door het zaaien van kruidenrijk gras, vooral in de buurt van huizen en wegen.
