Description
In Sardinië (Italië) heeft een landbouwer ervoor gekozen de kosten van de melkproductie te verlagen door de hoeveelheid vers gras en hooi die op het bedrijf wordt geproduceerd te verhogen. Door de steenachtige grond op zijn boerderij van 77 hectare zijn er beperkingen aan de teelt. Daarom kiest hij voor voedergewassen die geen jaarlijkse grondbewerking nodig hebben, d.w.z. tijdelijk grasland met een levensduur van minstens 2 jaar. Hij beheert zowel tijdelijke graslanden zonder irrigatie als met irrigatie op basis van jaarlijks zelfzaaiende klavers en andere vlinderbloemigen, al dan niet gemengd met granen of grassen. Meer in detail werkt hij met mengsels of pure vormen van Sulla (een meerjarig kruid voor deze regio), cichorei, eenjarig raaigras, klaver, luzerne en andere vlinderbloemigen. Ook wordt elk jaar een perceel ingezaaid om graan te produceren. Schapen worden 2-3 keer per dag verplaatst om in de verschillende percelen te weiden. Er zijn verschillende voordelen aan deze innovatieve voederketen:
- De voerproductie is het hele jaar door constant;
- Hogere opbrengst per hectare;
- In alle seizoenen is een goede hoeveelheid ruw eiwit beschikbaar;
- Schapen kunnen meerdere soorten gewas grazen en zijn gezonder;
- Granen hebben baat bij reststikstof in de bodem;
- Minder N-bemesting;
- Zelfvoorziening van voedergewassen is bereikt.
Toch is een nauwkeurige inpassing van grassen in het rantsoen van schapen in het voorjaar nodig, wanneer er in de weilanden een overschot aan ruw eiwit beschikbaar is. Bovendien is extra arbeid benodigd om de schapen dagelijks te verplaatsen. In de zomer is irrigatie nodig om de voerproductie te stimuleren en om de opkomst van vroege mengsels aan het eind van de zomer te bevorderen. Bij toepassing van dit voersysteem wordt begeleiding van adviseurs aanbevolen.
